zondag 26 december 2010

De sneeuwwitte wever

Zwanendons,duivendons, dons van de meeuwen:
Zie het eens sneeuwen, eens sneeuwen, eens sneeuwen!
Bove`in de wolken, wat scheren wat leven!
Daar zit de sneeuwwitte wever te weven.
Wild door elkander, in went`lend krioelen,
Werpt hij miljarden witzilveren spoelen....
Wentel maar, kentel maar: schiet snel en raak,
Dat ik in een nacht een meesterwerk maak!

Duizel maar, horizont, draai om uzelven!
ik weef een witte droom, in de gewelven;
Ik weef een bruidssluier, blinkend van sterren:
Hoort ge de bruidegom niet roepen van verre
Achter de ijsbergen: ``haast u getrouwe
drijf nog maar rapper uw dolle getouwen!
Zwanedons, duivedons dons van de meeuwen,
laat het toch sneeuwen, toch sneeuwen, toch sneeuwen!``

Hoe lang de sluier wordt, wie zal het weten?
Mijlen bij mijlen: hij is niet te meten.
Golvend en vlottend inglazende banen,
Vonkend van sterren als lichte bruidstranen,
Vloeit z`aan de gronden, zo schoon en voldragen,
of daar een godskleed om d`aard werd geslagen.
Doodstil de dag door de bogen komt zweven....
Waar is de sneeuwwitte wever gebleven?


Uit: De Windharp``.
Margot Vos

donderdag 23 december 2010

De mislukte fee

Vorige week kreeg ik een kerstkaart van mijn vriendin, en buiten dat het een prachtige kaart was zat er een mooi gedichtje bij, mooi verpakt met lint.



Ik heb het in een glazen potje gedaan, waar eigenlijk een lichtje in hoort,de pot hangt in een oude lijst aan de muur, en telkens als ik er langs loop kijk ik er even naar en is het een soort lichtje voor me.



Lieve Isabella bedankt voor je prachtige vriendschap.....

vrijdag 17 december 2010

Welkom

Met een deurkrans aan de voordeur zeg je eigenlijk; ``welkom hier is vrede en rust``.
Oorspronkelijk is de deurkrans een heidens ritueel dat verwijst naar het terugkerend ritme van de seizoenen.Bovendien zou het boze geesten afweren.
Hoe het ook mag zijn, elk jaar met kerst hangt er bij ons een krans, dit keer heb ik em alleen niet zelf gemaakt, maar heeft mijn lieve moeder deze prachtige krans gemaakt.




Ik weet ik laat niet vaak iets van mijn huis zien, maar vooruit voor deze keer laat ik jullie onze hal zien, sober en ingetogen, maar toch feestelijk voor de kerst.
Wat mij betreft een warm welkom.....



Op de voorgrond zie de stoffen zitting van een oud stoeltje, in een mooie kerstrode kleur.








Ik heb zoveel verzamelingen dat ik niet kon kiezen wat ik uit wilde stallen, ik heb uiteindelijk iets uit mijn oude sieraden doosjes verzameling gebruikt, in het doosje ligt een klein kaartje met knoopjes erop.
Gekregen van mijn dochter van 10, die ze kocht op een rommelmarktje in Frankrijk, hoe bijzonder is dat.....
Het engeltje achter het doosje heeft ook een speciale betekenis, er is er nog eentje van en die heeft een nicht van mij, ik weet dat zij em ook op een speciaal plekje heeft staan....En dit soort speciale dingen net als de knoopjes maken kerst extra leuk en warm.



Ja, en dan die prachtige oude kerstballen, het zijn familie erfstukjes, van het schattige kerstmannetje heb ik er maar liefst 3, ze schijnen van begin 1900 te zijn (en nog steeds heel...hoe is het mogelijk).
Ik durf ze niet in de boom te hangen dus heb ik het maar zo gedaan, komen ze eigenlijk nog beter tot hun recht vind ik, en dat verdienen ze.

vrijdag 3 december 2010

Sprookjesachtig

Het is alweer even geleden dat ik een post heb geplaatst, maar ik ben er weer.....
Deze prachtige sprookjesachtige plaatjes maakte ik vorige week hier in mijn omgeving, en toen ik ze net op de computer zette zag ik eigenlijk pas hoe mooi de foto`s zijn geworden.



En toen ik goed keek zag ik eigenlijk pas hoe goed de verstilling van de natuur te zien is.....en als je goed luisterd kun je de stilte bijna horen en voelen.

Het staat op het moment ook wel een beetje symbool voor mijn eigen gemoedstoestand, gewoon een beetje de boel de boel laten, alles een beetje `loslaten` ik merk de laatste tijd steeds beter hoe goed het voor me is om af en toe gewoon es even stil te staan, en gewoon te kijken en te luisteren.



Mezelf minder opleggen en niet teveel te moeten van mezelf.



Gewoon even lekker mezelf zijn, en even wegdromen in dit mooie sprookje van de natuur.






``De jaargetijden tonen het ritme van het leven, leef ernaar``